Jaarverslag 2020

2020 was door meerdere factoren geen normaal jaar. Net toen we na een korte pauze in het opvangen van honden weer toe waren aan de volgende opvanghonden uit Portugal, brak de coronacrisis uit. De Portugese shelter Guadi ging op slot en alle adopties en transporten werden stopgezet. Alleen enkele vaste medewerkers mochten nog naar de honden en katten en er was spanning over de gevolgen als er covid geconstateerd zou worden bij een van de medewerkers. Dan zouden alle collega’s in quarantaine moeten en er niemand meer over zijn om voor de dieren te zorgen. De schappen in de dierenwinkels waren leeg en ook de leveringen van voer aan het asiel waren onzeker. Ondertussen bleven de nieuwe honden en katten toestromen en raakte de shelter overvol. Vanuit Nederland moesten we machteloos toekijken.

Het in mei geplande castratieproject door onze dierenarts MARKdierenarts en zijn team, kon helaas niet doorgaan. Doordat veel mensen hun baan verloren, waren we bang dat het dit jaar voor het eerst niet zou lukken om voldoende sponsoren te vinden voor het ziektepreventieproject. Gelukkig bleek dit anders te lopen. Dankzij de hulp van onze Duitse partnerstichting en enkele Engelse vrijwilligers, had in een record tijd elke hond in het Portugese asiel een sponsor die zijn ziektepreventie betaalde. Niet lang erna kwamen de transporten weer op gang en konden alle gereserveerde honden naar Duitsland en Nederland komen.

Met de honden die naar Nederland kwamen, hebben we in zelden zoveel pech gehad. Mike (nu Sjaak) had last van kreupelheid en bleek na een röntgenfoto een enorm beschadigd polsgewricht te hebben. Hier was niet alleen niets aan te doen, het kon ook nog eens door een progressieve ziekte veroorzaakt zijn die zijn levenskansen zou beperken. Na uitgebreid onderzoek bleek er van een ziekte gelukkig geen sprake en kon hij met een brace alsnog een fijn leven leiden. In dezelfde periode werd opvanghond Leonardo ziek, slechts enkele dagen voordat zijn adoptant hem zou komen halen. Aanvankelijk leek het niet meer te zijn dan wat misselijkheid, maar binnen een aantal dagen is hij, ondanks intensieve 24uurs zorg in de kliniek, overleden aan acute leukemie. Opvanghondje Janet had een verdacht bultje op haar teen (achteraf goedaardig) en tijdens de operatie bleek dat er ook een paar kiezen verwijderd moesten worden. Dit kwam allemaal bovenop de medische kosten die we gemiddeld altijd wel maken. Behalve emotioneel uitgeput, waren we al halverwege het jaar ook nog eens door alle financiële buffers heen, terwijl het grootste deel van de dierenartsrekeningen nog open stond.

Er was zeker een punt dat we twijfelden of we nog wel door konden en wilden gaan. De volgende honden waren al ingepland voor het transport en die wilden we niet afzeggen, maar we hadden op dat moment niet eens geld om de reis en het adoptiebedrag aan het asiel te betalen. Dankzij extra donaties konden we weer aan de slag. Doordat het makkelijk was om geschikte adoptanten te vinden en omdat we weer een buffer voor medische kosten wilden opbouwen, hebben we extra veel honden opgevangen. In de tweede helft van 2020 hebben we meer honden opgevangen dan in het hele jaar ervoor.

Na dit jaar zijn we moe, maar ook tevreden. Financieel staan we er weer goed voor. Het castratieproject is later in het jaar alsnog doorgegaan en was succesvoller dan ooit. Dit jaar zijn er 73 honden en 76 katten geholpen (in 2019 waren het 56 honden en 38 katten). Het preventieproject heeft voor het eerst geen honden meer beschikbaar voor sponsoring en met de hoeveelheid pipetten kunnen ze nog even vooruit. In het asiel zitten momenteel ongekend weinig honden. Op het dieptepunt waren het er ongeveer 160 en aan het eind van het jaar minder dan 100.

Hieronder het jaar 2020 in cijfers. Het preventieproject loopt van mei tot mei. Hiervan volgt een compleet jaaroverzicht in mei, maar de inkomsten en uitgaven van 2020  zijn voor de volledigheid wel opgenomen in dit overzicht.